Amberly Chalberg groeide op in Montana waar ze haar vrije tijd verdeelde tussen het schoolkuur en het onder de knie krijgen van pianoakkoorden, activiteiten die na de tienerjaren enigszins verwaterden. In Denver Colorado begon de heimwee naar muziek te knagen bij de ondertussen gehuwde Amerly Chalberg. Voor een piano was er geen plaats maar ze kreeg van haar man een Gibson L-200, een instrument van Emmylou Harris signatuur dat Amberly op weg zette om songs te schrijven. De kankerdiagnose van haar vader spoorde haar aan om haar songwriting door te zetten en zo ontstond in 2013 een Epeetje met songs over haar vader en het familieleven in Montana.

De opnamesessies van de eerste volwaardige langspeler vonden in Nederland plaats, niet het dijkenland aan de Noordzee maar het gelijknamige reservaatplaatsje in Boulder Country in Colorado. In de Mountain House Studio van Todd Adelman die samen met Amberly’s man Kit de productie van Hi-Line verzorgde.

De songs van  Amberly situeren zich in de countryfolk en altcountry het gebied waar Bonnie Raitt, Sturgill Simpson en Jason Isbell floreren. De gitaren, lapsteel en bottleneck van Joe Mazza en Eben Grace  creëren de perfecte countryneske, weidse sfeer die mooi aansluit bij de symboliek van het beeld van het fraaie witte paard dat in volledige vrijheid ronddraaft.

In beheerste balladewerk toont Drunk en het in heimwee gedrenkt Tell Me We’re Gonna Make It en het verstilde akoestische Superman toont Amberly zich weliswaar een voortreffelijke zangeres met onberispelijk maar niet echt uitzonderlijk songwerk. Het zijn bovenal de momenten dat Taras Prodaniuk en Jim Christie het ritme opdrijven in Crazy Bout You en met huilende gitaar gelardeerde fragmenten zoals Lil’ Bit Of Country en Family’s Just A Word die de volle aandacht opeisen in dit degelijke debuut.