We ontdekten deze vanuit New Jersey in Zuidelijk Oregon verzeilde folkdame vrij laat, het was One With The Tide, haar veertiende in eigen beheer uitgebrachte langspeler die ons de organische, muzikale wereld van deze veelzijdige muzikante onthulde. Activisme en engagement voor de samenleving en natuur blijven prominent aanwezig in de songs die ze in haar bescheiden studio in haar thuishaven opnam met haar onafscheidelijke akoestische gitaar.

Dat er meerdere muzikanten betrokken waren wordt meteen duidelijk in de opener.   Gitarist en producer Bret Levick is co-auteur van For Granted , een rauwe bluesy track waarin de vocale registers worden opengetrokken, naast het intense gitaarwerk van Levick is er het orgelspel van Skip Edwards, samen met de hondstrouwe bassist Rob Kohler en gereputeerde gastmuzikanten ondersteunen ze doorleefde zangpartijen.

Songs over eenzaamheid en onthechting, in Alone wordt het akoestische snarenspel door treurige cellotonen geflankeerd. Long Dry Winter, een afscheidssong, ademt eveneens een gevoel uit van machteloosheid dat alom tegenwoordig is in de huidige verwarrende en onzekere tijden, een donkere dreigende wolk die het dagelijkse leven overschaduwt. Het sprankelende Sunrise straalt een aanstekelijk optimisme uit met harmonische zang en vederlichte percussie.

Communication is een in een wonderlijke akoestische folksong vermomde boodschap met het schrijnende verhaal Sweet Elaine komen we even terug op bluesterrein, een weliswaar ingehouden passage zonder in te boeten aan intensiteit, het toont weerom de sterkte van de zangeres.

De titeltrack, geïnspireerd door een Indiaanse vriendin werd tijdens een informele sessie ter nagedachtenis van Alice’s oma opgevoerd in familiale kring. Het sluit dit fraaie werkstuk waarin folk, jazz en America versmelten mooi af.