De Britse Alabaster DePlume is muzikaal even onnavolgbaar als intrigerend en zijn albums en EP’s verrassen steeds weer optimaal. Ook zijn nieuwe album A Blade Because A Blade Is Whole is weer een heerlijke avontuurlijke muzikale trip met deze keer een fascinerende emotionele lading.

Met Gold – Go Forward In The Courage Of Your Love, zijn eerste album voor het coole International Anthem, beleefde saxofonist, gitarist, spoken word artist/zanger en songschrijver Alabaster DePlume in 2022 een grandioze doorbraak naar het grote publiek. Het was zo’n plaat waarop alles waar DePlume vanaf 2012 op plaat mee bezig is, op samenkwam. Op Gold is zijn muzikale onvoorspelbaarheid in fascinerende stukken vastgelegd en steeds weer met fantastische muzikanten opgenomen.

Onderhand zijn we met A Blade Because A Blade Is Whole alweer toe aan DePlume’s zevende album en het is wederom, nog meer dan voorganger Come With Fierce Grace, een breed uitwaaiende en intense muzikale exercitie. DePlume is een uitzonderlijke muzikant, een zeer uitgesproken muzikant ook. Zo bracht hij eind vorig nog de EP Cremisan: Prologue To A Blade uit, een drie tracks tellend werkstuk opgenomen in het Palestijnse Bethlehem waar hij een residentie had.

Zijn politieke uitgesprokenheid raakt omdat hij bij alles wat hij doet zo intens emotioneel betrokken is en zijn gedachten met veel intelligentie en ook humor (zoals het absoluut briljante I Was Gonna Fight Fascism, dat hij in 20202 uitbracht met Soccer96 (2/3^de van The Comet is Coming) in composities weet te vatten. Iedereen die hem live aan het werk heeft gezien valt voor zijn eerlijke intenties.

A Blade Because A Blade Is Whole is zo’n plaat waar de muzikaliteit vanaf stuitert. DePlume is zo’n muzikant en songschrijver die over heel veel muzikale schijven en sferen opereert. Zo opent het album met het haast celebrale On My Actual Day om daarna met het dwars ritmische Thank You My Pain en het door akoestische gitaar gedragen Invincibility, met een prachtig zangarrangement van Donna Thompson naar het machtige, door violen gedragen, Form a V te gaan.

De groep muzikanten die op het album meespeelt hebben allemaal al in verschillende samenstellingen zijn liveband gevormd, dus zijn optimaal bekend met zijn onconventionele manier van muziek maken. Daarentegen weet DePlume juist ook waar hij de verschillende muzikanten goed kan gebruiken om zijn songs meer drive te geven (DonnaThompson op drums en Ruth Goller van Skylla op elektrische bas hebben een uitzonderlijke chemie).

Met fraai gefaseerd saxspel maakt hij van het persoonlijke Who Are You Telling, Gus (naar zijn echte naam Gus Fairbairn) en het troostrijke en breed uitgesponnen Prayer For My Sovereign Dignity intense en prachtige stukken. Zijn spel duikt vaker dan eens diep in oosterse invloeden (Kazushi) of drijft dan weer over een heerlijk swingende en lekker opbouwende ondergrond (Salty Roads Dogs Victory Anthem).

Met het verstild gezongen en met akoestische gitaar gespeelde Too True en het rijk geschakeerde en naar een fantastische climax aangeduwde  That Was My Garden, met een prominente John Ellis op piano, eindigt het album even intens en emotioneel als het begonnen is.

Ondanks de wat scherp klinkende titel is A Blade Because A Blade Is Whole een warm muzikaal bad waarin DePlume zijn hart over je uitstort in prachtige melodielijnen en diep persoonlijke teksten. A Blade Because A Blade Is Whole is wederom een meesterlijk album gemaakt door een muzikant met een groot hart omringd door een geweldige groep muzikanten die zijn muziek boven alles uittillen.