×

Recensie

Roots

08 februari 2021

AJ Croce

By Request

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: Compass Records

By Request A.J. Croce Roots 4 AJ Croce – By Request Written in Music https://writteninmusic.com

Tijdens de eerste helft van de jaren negentig komt Adrian James Croce als jonge twintiger aanzetten met een behoorlijk doorleefd repertoire sterk schatplichtig aan de zwarte blues en jazz. Die ontdekte hij in de platencollectie van vader Jim Croce. De legendarische folkman kwam om in een vliegtuigcrash in 1973, A.J. was nog geen twee jaar en werd opgevoed door moeder Ingrid die in de jaren zestig een duo vormde met zijn vader en later een jazzclub uitbaatte in San Diego. Croce overwon als kleuter een hersentumor en begon zonder enige opleiding op zijn zesde piano te spelen, nog tijdens zijn tienerjaren verruilde hij de schoolbanken voor het muzikantenbestaan in het clubcircuit van San Diego. Dat leidde naar een platencontract en een titelloos debuut,  drie jaar geleden leverde hij na het muzikale dagboek Twelve Tales met Just Like Medicine, zijn negende werkstuk af, een samenwerking met producer Dan Penn.

Het onverwachte overlijden van zijn vrouw Marlo vormt de aanleiding voor een uitgebreide blik in de achteruitkijkspiegel. A.J. Croce vindt enige troost in zijn favoriete muziekjes en duikt met ondersteuning van Gary Mallaber (Steve Miller Band), David Barrard (Dr John) en gitarist Garrett Stoner in het verleden. Het is de eerste langspeler met zijn compacte tourband die sporadisch geflankeerd wordt door gastmuzikanten.

In het funky, van Billy Preston geleende, Nothing From Nothing raast Croce als een bezetene over het klavier, het herinnert me aan het intimistische concert in de bovenzaal van De Valk in Lier op een bloedhete zomeravond in 2005, met de sprankelende blazerssectie  klinkt het nog sterker. Even gas terugnemen met een tot gospel getransformeerde troubadoursballade van Neil Young om voluit te gaan in Randy Newmans Have You Seen my Baby. Het op een combinatie piano en orgel geënte Nothing Can Change This Love van Sam Cooke toont een rauwe soulshouter , het van The Five Stairsteps geleende Ooh Child zit aan de andere kant van het spectrum met ijle doowop op slepende blazers.

De keuze voor de folkblues van Brownie McGhee is evenmin toeval, Croce waagde zich aan zijn eerste gitaarakkoorden op Better Day, voor de gelegenheid vult buurman Robben Ford voortreffelijk aan met verfijnde snarenlicks. De massieve versie van Frankie Miller blijft ongeëvenaard maar Croce komt  met sprankelend pianospel dichter bij Allen Toussaints’ interpretatie van Brickyard Blues.

San Diego Serenade is een perfecte afsluiter, na Tom Waits ode aan Croce’s voormalige thuishaven volgen nog door rollende piano aangestuurd Sail On Sailor en Can’t Nobody Love You, een van afkomstige slijper. Het broeierige Ain’t No Justice, een obscure, bijzonder actuele, uit de Motown archieven geplukte protestsong van Shorty Long rondt deze gevarieerde persoonlijke assemblage af.

 

 



  1. Nothing from Nothing
  2. Only Love Can Break Your Heart
  3. Have You Seen My Baby
  4. Nothing Can Change This Love
  5. Better Day
  6. Ooh Child
  7. Stay with Me
  8. Brickyard Blues
  9. San Diego Serenade
  10. Sail on Sailor
  11. Can't Nobody Love You
  12. Ain't No Justice