De oorspronkelijk uit Texas komende multi-instrumentaliste en zangeres Aisha Burns is wellicht beter bekend van de instrumentale band Balmorhea. Zij houden er een filmisch en broeierig gevoel op na en zetten dit om in slepende, maar rustieke…….ja, wat eigenlijk?: soundcapes, kamermuziek, jazz, postrock. Kortom niet zomaar in één omschrijving te vatten en zeer eigenzinnig. Ondertussen heeft Burns al één soloalbum op zak en is een verhuizing naar Boston verder, maar dat broeierige Texas-gevoel krijg je niet uit haar muziek.

Als opener We Were Worn de kamer komt binnen denderen  met prominente percussie maken we ons op voor bombast. Niets van dat alles, als haar donkere en bassige stem er in slaagt nog veel meer doordringend te klinken dan de instrumentatie. Dan gaat ze plotseling de hoogte in en is er een echo van desolate achtergrondzang. We zien ene verlaten hotelkamer voor ons waar ze met de ramen wagenwijd open (tegen de hitte natuurlijk) op haar bed gitaar zit te spelen. Krachtig, maar niettemin helemaal alleen en een beetje depressief, midden in de nacht. Die percussie, het zal wel in ons hoofd zitten, of in haar hoofd? Het is namelijk nauwelijks voor te stellen dat Aisha burns deze muziek niet moederziel alleen heeft gemaakt. Depressie, droefheid, desolate sferen en spookachtige echo’s beheersen dit tweede album, Argonauta . Toch zorgen strijkers op voornamelijk Must Be A Way en If I voor een beetje lucht. Nog steeds droevig en desolaat, maar iets energieker en zeker met een vleugje meer hoop.

Het is bijzonder om te horen hoe zo’n krachtige stem, met een gevarieerd bereik dat van heel donker naar meer lichtvoetig gaat, telkens zo droevig en desolaat weet te klinken. Ondanks de soms rijke instrumentatie – bestaande uit strijkers, vibrafoon, drums, synths en gitaren – is het resultaat altijd broeierig, verdroogd en duister. Bovenal is dit vooral blooedmooi, maar uiterst verstikkend op deze bloedhete dag in Nederland. Jep, Argonauta is een dermate intens album dat je daarna weer doet verlangen naar je favoriete poppunk- of reggae-album