×

Recensie

World

09 oktober 2016

Addys Mercedes

Extraña

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Media Luna

Extraña Addys Mercedes World 3.5 Addys Mercedes – Extraña Written in Music https://writteninmusic.com

De Cubaanse zangeres Addys Mercedes presenteert ons Extraña (letterlijk: vreemde, anderstalige), haar vijfde album inmiddels. Zij wordt beschreven als de stem van het hedendaags Cuba, een land dat tot in den treure toe nog steeds geassocieerd wordt met Ché Guevara, met revolutie, met politiek bewustzijn. Inmiddels is Cuba op heel wat vlakken veranderd, en ook Addys Mercedes heeft intussen heel wat watertjes doorzwommen.

Zo volgde ze de liefde richting Duitsland, maar daar kwam het door culturele verschillen tot een breuk met haar man. Eind jaren negentig ontmoette ze haar huidige partner Cae Davis die haar in haar muzikale plannen ondersteunde. Ze hield, ondanks de soms penibele omstandigheden, vol. In 1999 verscheen haar debuut Mondo Nuevo, dat op positieve reacties mocht rekenen. Een jaar later werd dochter Lia geboren, die inmiddels deel uitmaakt van de wereld rond tourende band rond Addys (o.a. festivaloptredens samen met Ringo Starr en Eric Clapton). Het drukke tourschema legt veel druk op haar waarna ze een break neemt: tijd die ze gebruikt om onder meer bas te leren spelen, terwijl dochter Lia een liefde voor de viool ontwikkelde. Met hernieuwde energie begint ze terug op te nemen, wat resulteert in albums als Addys (2012) en Locomotura a Cuba (2014), waarbij die laatste zelfs enkele radiohits opleverde (o.a. Rompe El Caracol en Nada)

Addys begint on the fly concertjes te geven in Cuba, met eigen werk voor een publiek van vrienden, muzikanten-collega’s en kennissen. Die zijn erg enthousiast, al liet de Staatscommissie niet na haar eraan te herinneren dat zij een vergunning nodig had om er op te treden. In haar eigenste Cuba wordt Addys doodgezwegen, terwijl ze hier in Europa een publiek vindt dat oprecht in haar muziek geïnteresseerd is.

Opmerkelijk is dat voor dit nieuwe album Addys zelf haar eigen nummers en teksten schreef, al maakte ze ook dankbaar gebruik van de feedback en input van haar man/producer Cae Davis (die bas, gitaar en percussie aanlevert) en gitarist Pomez Di Lorenzo. Bijzonder, want ondanks alle veranderingen in het land is er dus nog steeds een Staatscommissie die bands, muzikanten en repertoire regelmatig toetst. Op dit Extraña zijn er dertien songs te vinden, die frisse pop, swing en blues laten horen met een stevig shot Cubaanse roots.

Wat meteen opvalt is dat het album erg verzorgd is, met oog voor details. Zo vinden we in de hoes de Spaanstalige lyrics naast sfeershots van hedendaags Cuba met de nodige kritische vraagtekens. “Ik ben een vreemdeling in jouw wereld, ik ben een vagebond die leeft op zon en bier, wat maakt mij dan een vreemdeling?”, zo valt er onder meer te lezen.

Op het album treedt een sobere, maar efficiënte bezetting aan. Addys vormt daarbij met haar vocals de kers op de taart, dochter Lia speelt viool en piano terwijl manlief Davis en gitarist de muzikale basis voor de songs leggen. Verder zorgt Kike Romero voor wat extra percussie op de bongo.

Dat allemaal leidt tot een stevig orkest dat al van bij de pittige opener Aji Cachucha (Cubaanse swing met akoestische gitaar, viool en piano) het moet hebben van een erg radiovriendelijke sound, al levert elk groepslid een wezenlijke bijdrage. De songs zitten degelijk in elkaar en volgen vloeiend in elkaar over waardoor het als een geheel overkomt. Zonder al te veel poespas wordt er bij het begin een wat feestelijke sfeer gecreëerd, al zijn er ook de nodige weerhaakjes zoals het sobere, akoestische Pasado Pasado waarin het verleden te rusten wordt gelegd.

Vive la Vida drijft dan weer op een aardige latino dance vibe (met stukjes tango, pambiche en merengue) terwijl met Silbando a la Luna alweer even op de rem getrapt wordt. Een goede song die erg fraai ingekleurd geraakt.

Er zitten goede melodieen in, zoals te merken is aan de titelsong. Aardig is dat op een eenvoudig ritme Addys vocaal wat sterker kan uithalen en zo wat nostalgie op dit album kan binnensmokkelen. Elders weet dochterlief Lia op viool wat extra accenten te leggen, zoals tijdens het huppelende Cosibate (electroswing meets mambo) die aanzet tot wat funky gekkigheid.

Iets verderop, tijdens het erg knap gezongen jazzy walsje Doña Rosa, is er ruimte voor het verhaal achter de song. Een herinnering aan haar jeugd die door armoede getekend werd: de gift van een oude vrouw wiens jurk bij Mercedes terecht komt. Ze zingt het oprecht van zich af.

Op het album vinden we degelijk uitgewerkte songs terug, die soms een wat feestelijke vibe uitdragen (het op de cumbia gebaseerde Pa Crecer), terwijl er toch ook ruimte is voor wat diepgang zoals blijkt uit Mi Deseo, een ballad over dromen die kunnen uitkomen. We zijn maar mensen, we kijken door hetzelfde raam naar buiten, het is maar al te menselijk om wat dieper na te denken over de zaken des levens. Naar het einde toe vinden we zowaar invloeden uit de rock terug op Amor Colao, een lovesong. De liefde maakt soms vreemde tuimelingen.

Met dit Extraña maakte Addys een fijn en goed in het oor liggend album dat wat schippert tussen pop, rock en (cuban) roots. Een heerlijke ontdekking.



  1. Ají Cachucha
  2. Me Erizo
  3. Pasado Pasado
  4. Vive la Vida
  5. Silbando a la Luna
  6. Extraña
  7. Cosibate
  8. Doña Rosa
  9. Pa Crecer
  10. Mi Deseo
  11. Amor Colao
  12. Guajira
  13. Nada