Achter 24 Pesos schuilt de uit Bristol afkomstige maar vanuit Londen opererende Julian Burdock. De veelvuldig gelauwerde gitarist en zanger figureerde in de studio of het podium met Luther Allison, Beverly Knight, JJ Milteau en Geno Washington. Die laatste twee duiken sporadisch als gastmuzikanten op samen met zangeres Katie Hector.

Voor de vijfde langspeler Flesh & Bones levert Burdock alle songs aan en werkt hij samen met Italiaanse muzikanten die hun sporen verdienden bij Joanna Shaw Taylor en in de Britse jazz- en soulscène. De gevarieerde achtergrond klinkt door in het repertoire dat een breed scala van blues-en aan verwante stijlen exploreert.

“I am the blues”, zingt Burdock in de met geïnspireerde pianoriedels van Chicco Alotta gelardeerde opener. Een statement dat meteen bevestigd wordt met Broken Hearted Man, het is zo’n karakteristieke slijper waarbij het slepende gitaarwerk de doorleefde hese zang begeleidt. Een combinatie die ook meer dan behoorlijk werkt met priemend snarenwerk op een funky onderbouw in All The Same of de jachtige bluesrock van You Don’t Want Me.

Man Like Me is slome countryblues, de harmonica van JJ Milteau flankeert de slidegitaar en rollende piano terwijl Burdock met rappend parlando zijn verhaal debiteert  in de titeltrack. Echt ontploffen doet het nooit maar zo’n  door stuwende ritmiek en strakke blazerssectie aangedreven Luck On Your Side en Breakdown Paranoia Blues, met scheurend harmonica werk van Gilles Robson, scoren wellicht moeiteloos op het podium met krachtig uitgezette bluesrocklijnen terwijl zo’n strak en hitsig Papa Was A Bluesman evenmin zijn uitwerking mist.

You’ll Never Know, waarin Burdock met overvloedig  uitgestrooid snarenwerk emotionele herinneringen aan een dierbare geliefde ophaalt in een melodieuze bluesballade, rond vlekkeloos af.  We missen wel een beetje een echt scherp randje in dit vakkundig en uitgebalanceerd werkstuk dat onverstoorbaar verder bouwt op de Britse blues(rock) traditie.