Er hangt altijd al een vlaag van mystiek over Griekenland heen. De oudtijdse filosofie met vooruitdenkers als Socrates, Plato en Aristoteles, de prachtige antieke beeldhouwkunst, de openlucht theaters en de rijkelijk gevulde musea. Tegenwoordig heeft Griekenland nog maar weinig culturele waarde en is het vooral een zeer geliefd toeristenland. Na de zegetocht van het progressieve Aphrodite’s Child in de jaren zeventig blijft het op muzikaal vlak behoorlijk stil aan het oostelijke deel van de Middellandse zee.

Niet dat Σtella daar veel verandering in brengt, maar de uit Athene afkomstige Stella Chronopoulou mengt haar geschiedkundige verleden in een vleugje zomerse jaren tachtig romantiek. Geïnspireerd door de muziekverzameling van haar ouders, waar tussen het overschot van traditionele Griekse volksmuziek uit de jaren zestig en een veelvoud aan bouzouki snaarinstrument albums misschien wel een verdwaalde stoffige Sade plaat ligt. Σtella heeft namelijk exact diezelfde zwoel exotische soulvoordracht, onbewust door de twinkelende hedendaagse indiesound en het historische besef van haar thuisfront gekleurd. De sprankeling in Charmed heeft dat speelse van de verknipte new wave Tom Tom Club sensatie. Lief, met uitdagende hooks en droogzanderige drumslagen.

De Londense Tom Calvert (Redinho) is spaarzaam in zijn werkzaamheden als producer, de klik tussen hem en Stella Chronopoulou is echter gelijk vanaf de eerste kennismaking aanwezig. Als toevallige vakantiepassant is Tom getuige van Stella’s optreden, en deze toevallige ontmoeting leidt tot een vruchtbare voortzetting van twee zielen die praktisch dezelfde gedachtegang delen. De vierde Up and Away Σtella plaat is het bevredigende gevolg van deze samenwerking. Christos Skondras is de aanvullende drijvende kracht in een vijftal tracks, heeft als geschoold bouzouki speler de nodige praktijkervaring en brengt dat kinderlijke verlangen weer terug. Hij freakt er in het hypnotiserende instrumentale Manéros op los. Een ware dancesensatie, ritmisch kloppend en perfect tot het kookpunt in balans gebracht.

De eenvoud van effectiviteit, met het Up and Away titelstuk als treffend voorbeeld. Simpele door de bas aangestuurde opzwepende beats, herhalende keyboardtoetsenwerk en de sensualiteit van een opjagende Σtella die voor de verandering op minnaarsstrooptocht gaat. De saamhorigheid van het ultieme vakantiegevoel, zingend, feestend de straten van Athene onveilig maken. De keerzijde van die losbandigheid, druipt in genotssappen door het verslavend wulpsverleidende Another Nation heen. Het berustende Nomad is ook alles behalve vredelievend. Een zwerftocht door verstikkende jeugdtrauma’s, los zand vastigheid en inpalmend fata morgana bedrog. De gitaar spreekt, de emoties zwijgen over de ware toedracht.

Up and Away is dan wel Σtella’s verleden, het staat gelijk aan onze zomers uit vroegere vervlogen tijden, inclusief vluchtige romances en verdovend stimulerende Ouzo drankjes. Het Griekland van Σtella is ook het heden, de vluchtelingendrama’s met als triest dieptepunt de shockerende foto van een overleden jonge peuter. Het vrolijk gefloten Titanic, het reisverslag van de onwetendheid, gezien door onschuldige kinderogen. In a bottle we all fell, de SOS hulpvraag, de nachtmerrie die een profetische Sting tijdens het Message in a Bottle schrijfproces nachten wakker houdt, pijnlijk in het onverschillig deprimerende Who Cares beantwoordt. Gemeende vaderlandsliefdes, hopeloze vakantieliefdes, en de liefde voor een betere wereld. Σtella geeft ze in Up and Away allemaal woonruimte en geborgenheid.