Als we de titelsong Color Wheel beluisteren lijkt het wel of we terug ergens aan de zonnige Californische kust in de jaren zeventig zijn belandt. Ogenschijnlijke onbezorgde tijden in eindeloze zomers op de soundtrack van vrouwelijke singersongwriters. Goddelijke folknimfen die de tijdsgeest in prachtig songwerk vatten. De gracieuze muziek van Jenai Huff die naadloos aansluit bij die periode leerden we appreciëren met het uit daterende Transitions en het epeetje met eigen werk Grace and Elbow Grease, een epeetje met eigen werk onder hoede van de onvolprezen toetsenist Ben Wish tot stand gekomen in Ridgewood Nw Jersey. In het nabijgelegen New York City heeft Eugene Ruffolo die weerom alom tegenwoordig is zijn thuishaven.

Na recente dramatische wendingen in haar leven volgde Jenai haar vrienden en muzikanten naar New York. Op het epeetje prijkte al een song die samen met George Naha werd gecomponeerd en op Color Wheel zorgt de gitarist samen met Huff voor de muzikale omlijsting die op de combiniatie van zijn verfijnde snarennuances en de piano van Wish leunt. Prachtige instrumentatie, helemaal op maat van het knappe songwerk.

De zeven originelen worden aangevoerd met twee covers. Het akoestische Old Man is van Bryan Mclean uit de periode met Love en het tegenwoordig helaas bijzonder actuele What’s Goin On van Marvin Gaye krijgen een stijlvolle behandeling met  in een persoonlijke interpretatie. Het zit in de soepele soulstem van Huff als gegoten, bovendien is Ruffolo nooit ver weg om subtiel vocale bijstand te verlenen. Where Did It Go ? is zo’n  lekker golvend nummer evenals Seconds and Inches en Time Stood Still, een tedere ballade over het moederschap op verstilde, fluisterende instrumentatie. Open, Open Wide heeft evenals Now It’s Time een vederlichte jazzy touch met het toetsenwerk van Wish. Het ingetogen, akoestische met cello ingekleurde Out Of Nowhere sluit sober af. Adembenemende schoonheid waarbij het heerlijk wegdromen is. Wat kan je meer verlangen in deze hectische dagen.